Landgoederen, kastelen Havezaten, het is niet het standaard assortiment woningen wat je verwacht aan te treffen bij een verhuurmakelaar. Toch komt het regelmatig voor dat we bij EHR een pareltje van dat kaliber aanbieden voor verhuur.

Soms in zijn geheel, maar meestal gesplitst in woonunits van behapbaar formaat.

Jaren geleden kwamen we terecht bij een statig landgoed in de regio Nijmegen. Het prachtige hoofdhuis werd omringd door diverse bijgebouwen, boerderijen en kleine huisjes waar vroeger landarbeiders en boeren in waren gevestigd.

Het geheel werd al eeuwen bestierd door een adellijke familie (die deze afkomst niet aankondigde bij de afspraak maar waarvan de naam dit wel direct duidelijk maakte) en die de een groot deel van de fruitteelt waar de Betuwe zo bekend om is, in handen had.

Dat was echter al weer lang geleden en nu verhuurde de familie de diverse gebouwen als woonruimte of bedrijfsruimte. De  Waalsprong was na jarenlange strijd een feit geworden en de nieuwbouw die oprukte maakte van het ooit slaperige dorpje Lent plotseling een levendige wijk; Nijmegen Noord in wording.

De ontvangst was uiterst hartelijk, de bewoonster van het grote huis vertelde dat zij alleen woonde in het huis met haar honden, een naastgelegen vrijstaande woning was het object van verhuur. Op weg naar de bovenverdieping die als woning van de verhuurster was ingericht, liepen we door een hal met trappengalerij waar een indrukwekkende collectie manshoge schilderijen hing, voornamelijk van voorouders, die menig museum in de collectie zou willen hebben.

Eenmaal boven, na een prettig gesprek, liet ze me het uitzicht zien over de landerijen met zo ver ik kon zien in weide-en bosgrond. Heel in de verte gloorde een groene wal die de begrenzing van het landgoed markeerde en waarachter zich, onzichtbaar vanaf het punt waar wij stonden, de nieuwbouw voltrok.

Terwijl ik het ongerepte uitzicht aan het bewonderen was, zuchtte de barones diep en zei: ‘het is echt vreselijk hoe het hier is aangetast, vroeger kon je hier prachtig van het weidse uitzicht genieten’.

Ik zal ongetwijfeld enigszins verbouwereerd hebben gekeken, haar referentiekader van weids uitzicht was duidelijk verbonden met het onmetelijke landgoed wat het ooit was geweest.