Eenzame Kerst

December is de maand waarin zaken worden afgerond en onze huurders vaak voor de feestdagen naar hun eigen thuisland vliegen om daar met lang gemiste familie de kerstdagen en oud en nieuw door te brengen.

Het komt echter ook voor dat dit om welke reden niet kan, en dat de familie vanuit het homeland naar Nederland afreist om hier de feestdagen door te brengen.

Dit laatste was ook het plan van Bill. Bill werkte voor een grote farmaceutische organisatie en reisde veel binnen Europa. Zijn gezin, nog steeds gevestigd in de Verenigde Staten, zou hij laten overkomen om zo een vleugje Europese cultuur aan zijn kinderen te kunnen meegeven. Een weekend Parijs stond op de planning en ook Berlijn en uiteraard Amsterdam mochten op deze lijst van te bezoeken steden niet ontbreken.

Nu had Bill een woning gehuurd die erg ruim bemeten was voor één persoon omdat hij verwachtte op termijn zijn gezin wel over te kunnen laten komen voor een langere periode. In ieder geval was het zeer geschikt voor de komende kerstperiode.

De drie dochters en echtgenote van Bill pakten hun koffer voor hun eerste Europese vakantie. Eenmaal de vlucht naar Nederland geboekt, gaven de ouders van Bill aan eigenlijk ook wel deze kerst bij hun zoon te willen doorbrengen. De reden hierachter was helaas triest, Bills’ moeder was dementerend en het was nog maar de vraag hoe ze het volgende jaar de kerst zou beleven. Ook het reizen ging daarom niet meer alleen, maar met de familie van Bill was dit wel te doen.

De tickets werden omgeboekt en daarmee zou de familie op 24 december via Londen invliegen naar Nederland. Een wat krappe planning bleek later.

Bill ging onvervaard aan de slag om een onvervalste Amerikaanse kerstsfeer te creëren in en rondom het huis. Omdat ik op weg naar huis langs Bill reed, kon ik de vorderingen van zijn inspanningen volgen. Niet een maar twee kerstbomen binnen, twee volledig versierde bomen buiten en een kloeke kerstman compleet met verlichte rendieren op het dak. Behalve de Intratuin deed ook de Nuon goede zaken.

De cadeaus waren binnen, de kalkoen lag klaar, wat Bill betrof kon het feest beginnen.

Aan de andere kant van de oceaan gingen de voorbereidingen voor vertrek beduidend minder soepel. In de vertrekhal stond echtgenote met drie dochters en schoonouders klaar om in te checken toen de moeder van Bill plotseling verdwenen was. De consternatie was groot, er werd met man en macht gezocht naar de moeder van Bill, maar zij bleek echter onvindbaar. Dit plaatste de vrouw van Bill voor een probleem. Ze kon moeilijk haar schoonouders achter laten, de kinderen waren te jong om zonder begeleiding te vliegen en het vliegtuig wachtte natuurlijk niet.

Toen Bills’ moeder uiteindelijk enigszins verward was gevonden in een pashokje van een boetiek, was hun vlucht al vertrokken. In overleg met het grondpersoneel werd gelukkig een latere vlucht gevonden met een krappe aansluiting op Londen naar Amsterdam, niet ideaal maar het moest maar. Bills’ moeder werd nauwlettend in de gaten gehouden en na een lange vlucht kwam het gezelschap aan op Londen Airport. Met nog een laatste aansluiting naar Amsterdam leek de finish in zicht.

Dit laatste lijntje naar Bill bleek echter zwaar overboekt, bij de omboeking was duidelijk een fout gemaakt waardoor pas op de late middagvlucht van 25 december een plekje was voor zes personen.

Dit was een flinke streep door de rekening voor de familie. Bill werd op de hoogte gebracht van dit kerstdrama en bracht de kerstavond en eerste dag moederziel alleen door in zijn mooi versierde huis.

Uiteindelijk arriveerde de familie, aardig geradbraakt van de lange reis met veel uren op de luchthaven, bij het kerstpaleis van Bill. Dat wij in Nederland een tweede kerstdag kennen, kwam in dit geval bijzonder goed uit!