Als verhuurmakelaars is het onze passie om een goede match te maken tussen verhuurder en huurder.  In sommige gevallen is het van belang dat er ook een persoonlijke match is, bijvoorbeeld als de verhuurder en huurder naast deze rol ook buren worden.

Een persoonlijke ontmoeting kan daarbij heel verhelderend werken, zo ook bij de hoogbejaarde verhuurders in Velp waarvan we al jaren een helft van hun dubbele woning verhuren. Een aantal jaren geleden hadden we weer een perfecte match, huurder met kinderen, expat teruggekeerd vanuit het buitenland, het waren plezierige contacten en we hadden er ook alle vertrouwen in dat dit een moeiteloze verhuurperiode zou worden. De huurder toonde zich meer dan bereidwillig om voor haar op leeftijd zijnde buren af en toe wat hand- en spandiensten te leveren zoals ze direct al aangaf bij de kennismaking en ook de verhuurders verheugden zich dit leuke gezin als nieuwe buren te verwelkomen.

Het was dan ook onverwacht dat de verhuurder na een aantal maanden aangaf te willen praten over een probleemsituatie die was ontstaan met de huurders.

Het probleem betrof niet zozeer de huurders zelf alswel de kater die onderdeel uitmaakte van het gezin. Deze bleek de buurt en met name de buurtpoezenpopulatie te terroriseren en daar had dan nu juist Frieda, de poes van de verhuurder veel last van. Frieda, aldus verhuurder, was schichtig en werd door de buurkater regelmatig afgerost, met dierenartsbezoek en daaruit voortvloeiende reparatiewerkzaamheden tot gevolg. 

Ook mevrouw de verhuurster was erdoor van slag, al met al een vervelende situatie waar wij niet veel oplossingen voor hadden anders dan de huurder te vragen de kat binnen de eigen burelen te houden. Geen eenvoudige opgave  voor een kat die in Frankrijk gewend was een eigen domaine ter beschikking te hebben.

Hoewel de huurster mij verzekerde haar best te doen de territoriumdrift van de kater te beteugelen, werd het van kwaad tot erger en waren ook de intermenselijke betrekkingen tussen de buren tot een vriespunt gekomen.

Op enig moment meldde de huurster zich op kantoor om ook haar kant van de zaak te bespreken. Zij voelde zich niet meer prettig in de woning vanwege deze kattenoorlog en vroeg ons een oplossing aan te dragen. Behalve de afrastering cat proof te maken was er volgens ons niet veel wat ze kon doen zolang de kat buiten liep.

Het probleem leek zich uiteindelijk op te lossen toen de huurder een andere woning had gevonden in Velp en was verhuisd.

Mijn verbazing was dan ook groot bij een oplevering van de opvolgende huurder wederom de gewraakte kater aan te treffen die luid mauwend op de vensterbank zat. Dit was twee jaar na dato nota bene en de verhuurder vertelde me dat zowel de dierenarts, het dierenasiel als de dierenambulance op de hoogte waren van de hardnekkigheid van de ongewenste indringer en dat de kater al een paar keer was opgehaald en teruggebracht.

En Frieda? Ach die arme Frieda, die laat zich nauwelijks meer buiten zien en als ze dat al doet, dan vlucht ze zodra ze haar vervelende voormalig buurman ziet.